Oto nagrodzony wiersz:

Pejzaż letni spod pędzla

Pod melancholią chmur, w duszącym blasku słońca
bezkresna połać pól słodkawą woń rozsiewa...
Wzdłuż horyzontu stojąc, ziewając od gorąca
zasypiać poczynają chylące się już drzewa...

Na skraju mlecznych mgieł świetlane skry majaczą
-z rozmachem wmalowane w krajobraz południa.
Znudzone kwiaty kładą się miękko z rozpaczą,
że złoto promieni zasłania im studnia.

Z trudem fauna w sierpniowym amoku oddycha,
a skrzydlate istoty latają w popłochu!
Źdźbło zielne swym tchnieniem ostatnim usycha.
Z oddali nieznanej dochodzą tony szlochu.

I czekać zostało uśpionym żywotom
aż im błękit sklepienia spłynie laserunkiem...
-Sfera boska i ziemska ze sobą się splotą,
jakby spięte upojnym, szczerym pocałunkiem.

W tym cieple śmiertelnym, pod niebiańskim płatem
rozchodzą się jaźnie kadrami secesji.
Pejzaż kontemplując późnym, kwietnym latem
stajemy w obłędzie malarskiej impresji!